EN
30 oktober 2025
Vroeger nam ik mijn rooibosthee mee naar het balkon. Als iemand stond te roken kletsten we even, maar anders leunde ik gewoon tegen de reling en luisterde. Als mijn thee op was, werd ik verplicht terug te gaan naar het geluid en de kleur.
Ik zie de charme van roken wel.
De enige vergelijkbare ervaring die ik kan bedenken is douchen. Sommige mensen luisteren naar muziek of zingen, maar voor mij is het een van die zeldzame momenten waarin lege stilte COMFORTABEL voelt.
Lezen of schrijven komen in de buurt, en er zit wel een waardige rust in, maar het mist die ruime zinloosheid.
Hoe werkt dat nou?
Mijn ouders hebben geen rooibos, daarom drink ik nu een slecht gebalanceerde mok zoethoutthee.
Hoe kan ik dit fabriceren? Ik ben bang dat als ik alleen maar douche of thee drink, de magie verdwijnt.
Meditatie? Amfetaminen? Een bijna-doodervaring?
Stilte is de aarde waarin ik groei.
Het is vast maar een truc.