EN
Het is altijd een beetje triest als je beseft dat je niet bijzonder bent. De Oscars zijn bedoeld als viering van creativiteit, maar het is gewoon weer een stemhokje. Een kans om je trouw te bevestigen en een "goed persoon" te zijn. Ik probeerde gisteravond The Brutalist te kijken, maar ik zit er 90 minuten in en ER IS NOG STEEDS NIKS GEBEURD. Ik weet dat het over immigranten en de American Dream en klassenverschil of zo moet gaan, maar het enige personage waar ik ook maar enigszins om geef is zijn nicht. Als ik nog een minuut gekwelde stilte moet kijken, onderbroken door lange shots van brutalistische architectuur, ga ik helemaal gek worden. Iedereen zegt dat Adrien Brody zo goed was! En dat is hij ook denk ik, behalve dat zijn personage misschien 100 woorden daadwerkelijke dialoog heeft geleverd. Ik mis films waar shit gebeurt. Geef me John Wick, The Martian, Mad Max. Ik keek Kingdom of the Planet of the Apes in het vliegtuig en het was fantastisch. En ik ben vrij zeker dat mensen daar op moesten schijten. Wat is er in godsnaam aan de hand? "Ik ben hier om te doen alsof ik iemand anders ben en daar obscene bedragen voor te krijgen. Eigenlijk ben ik beter dan jij want het is KUNST. Geef me alsjeblieft een glimmende trofee zodat ik me goed over mezelf kan voelen. " Misschien ben ik gewoon bitter omdat ik 26 uur bezig ben met deze agreeableness-post en het nog steeds waardeloos is. Of ik ben moe. Of de wereld gaat ten onder en niks maakt uit. Hoe dan ook, ik ga nu ijs eten en Mad Max kijken. Doei <3
*(nog) niet ik!